MikiMaus
Перо и Ѓоко ( седумдесет и пет годишни другари ) секојдневно си пиеле кафе во кафичот близу до нив.
Но еден ден Перо не отишол во вообичаеното време за кафе, а Ѓоко загрижен отишол да види што е работата.
Кога дошол кај Перо го видел дека е тешко болен и дека докторот му рекол нема долго да живее…
За да го расположи својот верен пријател, Ѓоко му рекол:
– Знаиш Перо многу ќе ми недостигаш, но те молам штом отидеш на оној свет, дојди ми на сон и кажи ми како е таму…
По два дена Перо починал и ноќта на полноќ Ѓоко слуша како некој го изговара неговото име…
– Ѓоко, Ѓоко разбуди се…
Се разбудил Ѓоко и гледа јака светлина и ангел во темнината, а ангелот кој друг туку неговиот најдобар пријател Перо…
– Перо ти ли си??
– Да Ѓоко, јас сум…
– Како си Перо?
– Одлично, никогаш не сум се чуствувал подобро, рекол Перо…
– Како е во тој свет таму? – рекол Ѓоко
– Таму е многу убаво, рекол Перо.
– А се игра ли фудбал?
– Да, да, таму се игра многу фудбал, заедно сме со сите наши поранешни другари кој се дојдени овде, сите сме млади , жените ни се со нас и тие се млади, се е
многу убаво и интересно…
– ВАУ мило ми е, рекол Ѓоко…
– Но знаиш што Ѓоко, рекол Перо – во сабота ќе имаме утакмица за фудбал…
– Баш ми е мило, рекол Ѓоко…
– И мене и тоа многу бидејќи ти ќе браниш – рекол Перо…
